شناخت انواع نگین ها و سنگ های با ارزش که در ساخت جواهرات کاربرد دارند

در دنیای جواهرات بیشتر از ۳۰۰۰ نوع سنگ و نگین قیمتی شناخته شده است که از بین این ۳۰۰۰ نوع، ۵۰ گونه آن مقبولیت بیشتری دارند و جواهرسازان تمایل بیشتری به استفاده از این ۵۰ گونه از خود نشان می دهند.

از جمله مشهورترین مکان هایی که این سنگ ها و نگین های قیمتی و با ارزش از آنها استخراج می گردد می توان به: برزیل، روسیه، جنوب قاره آفریقا، کشور ایالات متحده آمریکا، استرالیا، چین، ایران و تایلند اشاره نمود. امّا نکته ای که در این میان حائز اهمیت است تمایز بین سنگ ها و نگین های اصلی از بدلی است. زیرا اگر شما سر رشته ای در مورد شناخت این دو گونه از هم نداشته باشید به راحتی در شناسایی و خرید این سنگ ها دچار سردرگمی و اشتباه خواهید شد. در این مقاله به معرفی چند نمونه از سنگ ها و نگین های با ارزش می پردازیم.

• معرفی انواع سنگ ها و نگین ها براساس رنگ بندی

– مروارید: صدفی

– زمرد: سبز

– یاقوت: سرخ، زرد، سبز، سفید و کبود

– زِبرجد

– لاجورد: لاجوردی

– یشم

– کهربا

– لعل

– عقیق

– فیروزه: سبز

– الماس

– حدیده: مشکی نوک مدادی

– استار: آبی یا بنفش

– اُپال: صدفی

– توپاز: آبی، زرد

– برلیان

• معرفی خواص چند نمونه از این سنگ ها

۱٫ یاقوت

از بین سنگهای قیمتی، یاقوت بعد از الماس جلوه بیشتری دارد. یاقوت استخراج شده از معدن در رنگ های سرخ، زرد، کبود، سبز و سفید می باشد. نگین یاقوت هر چه درشت تر باشد قیمتی تر و با ارزش تر است. در بین انواع یاقوت ها، یاقوت سرخ رنگ یا “کوراندوم” بعد از الماس از جمله سخت ترین کانی ها به شمار می آید. کوراندوهای سرخ و صورتی رنگ، به یاقوت سرخ مشهور هستند و سایر کوراندوم ها با نام یاقوت کبود شناخته می شوند.

اغلب می توان یاقوت را در کشورهایی همچون: میانمار، سری لانکا، کنیا، ماداگاسکار و تایلند یافت. برگزیده ترین نوع یاقوت از مکانی در میانمار به نام “درّه موگوک” استخراج می گردد. امّا جالب است بدانید که ریشه کلمه یاقوت از واژه “Huakinthos” گرفته شده است که واژه ای یونانی است. خود کلمه یاقوت واژه ای ست عربی و در پارسی میانه به آن “یاکند” گفته می شود.

بر طبق باورهای قدیمی همه سنگ ها و نگین ها در آتش گداخته می شوند به جز یاقوت رُمّانی (یاقوت درشت رنگ و سرخ). امّا از جمله خواص یاقوت می توان به طبع گرم و خشک آن اشاره نمود. بنابر نوشته های پیشینیان کسانی که نگین یاقوت را به همراه دارند در مقابل بیماری های قلبی و همچنین بیماری صرع ایمن خواهند بود چون یاقوت باعث رقیق شدن خون می گردد.

• برلیان

برلیان بر دو گونه است: برلیان طبیعی، برلیان اتمی (مصنوعی)

تفاوت بین برلیان طبیعی و اتمی

1. برلیان طبیعی در تماس با آب رنگ شفاف خود را حفظ می نماید امّا برلیان اتمی بعد از مدتی تماس با آب کدر و تیره رنگ می گردد.
2. وقتی برلیان اتمی بر روی کار سوار می گردد پائین کار کاملأ پیداست و همچنین نور از آن منعکس نمی گردد امّا برلیان طبیعی این توانایی را دارد که نور را منعکس سازد.
3. برلیان طبیعی از کربن است امّا جنس برلیان اتمی از نوع اکسید زیرکونیوم است.

برلیان ها را می توان از روی تراش آن ها شناخت. گونه های مختلف تراش برلیان عبارتند از:

تراش گرد، ماکیز، ۸ تراش، ۲۴ تراش، ۴۸ تراش، تمام تراش اشکی و باگت

• کهربا

کهربا از صمغ درختانی همچون سرو و کاج در رنگ های متنوع (زرد، سرخ و سفید) استخراج می گردد.

کهربا به دلیل رنگ و درخشندگی طبیعی که دارد از دوران نوسنگی مورد توجه بوده است و جزو سنگ های ارزشمند به کار رفته در جواهرات بشمار می آید. کهربا از دو واژه “کاه” و “ربا” ساخته شده است که به معنی رباینده کاه می باشد.

• 

امّا دلیل نامگذاری این سنگ به این نام: هنگامی که سنگ کهربا به سطحی همچون پارچه مالیده می شود تولید الکتریسیته ساکن می نماید و این کار باعث ربایش کاه می گردد.

از جمله کاربردهای سنگ کهربا می توان به ساخت جواهرات و زیورآلات تزئینی، به عنوان طعم دهنده در ساخت مشروب Akvavit و همچنین استفاده در صنعت عطرسازی اشاره نمود.

• اُپال

اُپال (Opal)، که به سنگ “چشم گربه” نیز مشهور است از جمله سنگ های با ارزش شناخته شده در جهان به حساب می آید. انواع سنگ های اُپال در رنگ های سفید، آبی شیری، خاکستری، سرخ، زرد، سبز، قهوه ای، سیاه و همچنین بی رنگ در طبیعت یافت می شود. بیشترین نوع اُپال شناخته شده به رنگ های سفید و سبز است و نوعی از اُپال که به جرات می توان گفت کمیاب ترین گونه در طبیعت است اُپال سرخ در زمینه سیاه است. اُپال به عنوان سنگ ملّی کشور استرالیا به جهان معرفی شده است.

اُپال ها در سه گروه طبقه بندی می شوند:

1. گروه اوّل: اُپال های قیمتی
2. گروه دوّم: اُپال های آتشین (غیرشفاف، حساس و شکننده)
3. گروه سوّم: اُپال های معمولی (مات و بدون درخشش)

• توپاز

سنگ توپاز یا زمرد شرق (زِبرجد هندی)، از جمله سنگ های با ارزش شناخته شده در جهان محسوب می شود.

دلیل نامگذاری واژه زِبرجد هندی بر روی این سنگ: در لغت نامه دهخدا ذکر گردیده است که سنگ زِبرجدی که زرد مایل به سرخ باشد را هندی می نامند.

واژه توپاز از ریشه یونانی “توپازیوس” یا “توپازیون” که نام جزیره ی سنت مان در دریای سرخ بوده ، اقتباس گردیده است. همچنین این واژه با کلمه سانسکریت تاپاس به معنی “آتش و گرما” مرتبط است.

باورها در مورد سنگ توپاز

بنابر باورهای پیشینیان این سنگ به عنوان سمبل متولدین آبان ماه شناخته می شود. از سنگ توپاز با نمادهای بزرگی و شکوه، سنگینی و وقار، پیروزی، شادی و نشاط یاد می شود.

در باور مصریان توپاز نمادی از خورشید بوده و همچنین در میان یونانیان این سنگ به عنوان باطل کننده سحر و جادو شناخته می شد. رومیان نیز باور داشتند که سنگ توپاز سطح هوش و استعداد افراد را افزایش می دهد.

معادن توپاز شناخته شده در جهان عبارتند از:

1. روسیه (در ناحیه نرشیسنگ سیبری و مورسینسک واقع در کوههای اورال)
2. ایالت های اومی و مینو در ژاپن
3. سان لوئیس پوتوسی در مکزیک
4. همچنین توپاز زرد رنگ اغلب در برزیل یافت می شود.